ఆత్మపథ నిర్దేశకుడు – 7

ఇంతకు ముందు చెప్పుకున్నట్లు నిరూపానందకు శ్రీసత్యానంద స్వామివారి రూపంలో దర్శనమిచ్చిన మహద్గురు శ్రీశ్రీశ్రీ...పూర్ణానందస్వామి వారు “మహాసౌర మంత్రం” ఉపదేశించాక, మరునాడు ‘రథసప్తమి’ పర్వదిన సందర్భంగా బ్రహ్మముహూర్తంలో ఆ మంత్రజపం మొదలెట్టగానే ఊపిరి ఆగిపోయిందని తెలుసుకున్నాం కదా! తరువాత ఏం జరిగిందో తెలుసుకుందాం.

నిరూపానంద అలా ఊపిరి ఆడకుండా, స్పృహలేని స్థితిలో కనీసం ఒక గంట పైనే ఉండిపోయాడు. ఎప్పుడో కొంచెం స్పృహ వచ్చింది. ఆలోచన మొదలైంది. కనులు తెరవలేకపోతున్నాడు. అకస్మాత్తుగా తెలిసిన విషయం ఏమిటంటే ఊపిరి ఆడటం లేదు. ఒక్కసారి పిచ్చెక్కినట్ట్లు అయింది. “అరే...! ఇదేంటి. నాకు ఊపిరి ఆడటం లేదు. కళ్ళు కూడా తెరువలేకున్నాను. ఈ ముసలోడు ఏదో మంత్రం ఇచ్చాడు. పొద్దునే జపం చేయమన్నాడు. ఇప్పుడు ఉన్నానో పోయానో తెలియదు. ఏం చేసాడో నన్ను. ఇంతకీ ఉన్నానా? పోయానా?” అని అనుకుంటూ, చాలా కష్టం మీద కనులు తెరువగలిగాడు. ఈ స్థితిని ఈ కథ చదువుతున్న వారిలో చాలా మంది అనుభవించి ఉండవచ్చు. వారికి ‘ఇందులో ఏముంది. ఇది సర్వ సాధారణమే కదా!’ అని అనిపించవచ్చు. కానీ నిరూపానంద పరిస్థితి వేరు. వాడికి ఇదంతా పూర్తిగా క్రొత్త వింత. కనుక కనులు తెరిచాక కూడా పరిశీలించాడు. చేతులు ముక్కు దగ్గర పెట్టి చూశాడు. అప్పటికీ ఊపిరి ఆడటం లేదు అనే విషయం పూర్తిగా అర్థం అయిపోయింది మనవాడికి. కంగారు, ఆదుర్థా కలిగాయి. ప్రయత్నించాడు. కానీ ఫలితం లేదు. ఇన్ని జరుగుతున్నా విచిత్రం ఏమిటంటే ఆ ‘మంత్రం’ జపం మాత్రం అంతర్లీనంగా జరుగుతూనే ఉంది. ఆపడానికి ఎంత ప్రయత్నించినా ఆపలేకపోతున్నాడు. అలా 10 నిముషాలు ప్రయత్నించాక కొద్దిగా ఊపిరి ఆడటం మొదలయింది. కాసేపటికి పూర్తిగా సాధారణ స్థితికి చేరుకున్నాడు. వెంటనే కిందకి పరుగెట్టుకుంటూ వెళ్ళి, కాసేపు ఆదుర్దాగా గడిపి సూర్యోదయం కాగనే, తిరుచానూరు లోని శ్రీసూర్యనారాయణ స్వామి వారి దర్శనానికి వెళ్ళి, అక్కడినుండి అతి త్వరగా తన స్నేహితుడు అయిన ‘రెడ్డి’గారి వద్దకు వెళ్ళాడు. 

ఈ ‘రెడ్డి’ గారి గురించి మనం ఇంతకు ముందు అనుకున్నాం కదా, నిరూపానంద స్నేహితుడని. అతను నిరూపానంద కంటే 20 ఏళ్ళు పెద్దవాడు, కుండలినీ యోగం గురించి ప్రయత్నిస్తున్న వాడు, ఆయుర్వేదంలో నిష్ణాతుడు. శ్రీసత్యానందుల వారిని నిరూపానందకు పరిచయం చేసింది ఈ ‘రెడ్డి’గారే. కనుక తనకు కలిగిన ఈ స్థితిని గురించి అడగటానికి అతని వద్దకు వెళ్ళాడు నిరూపానంద. రెడ్డిగారికి ఈ విషయం చెప్పగానే ఆయన “అది ‘కేవల కుంభకం’ కదా నాయనా!” అన్నాడు. అందుకు మన అపరమేధావి నిరూపానంద ఆయనతో “నా పిండాకూడు కుంభకం. నా ఊపిరి ఆగిపోయింది మొర్రో అంటుంటే ‘కేవల కుంభకం’ అంటావేంటి” అని విసుక్కున్నాడు.

ఈ విషయం గురించి చెప్పడానికి ఇద్దరూ కలిసి శ్రీసత్యానందుల వారి వద్దకు వెళ్ళారు. వారు నిరూపానందను చూడగానే “ఏం శివా...! సాధన ఎలా ఉంది, ఉపిరి ఆడుతోందా” అని నవ్వుతూ అడిగారు. దాంతో చిర్రెత్తిన నిరూపానంద “అరే! నేను ఏమీ చెప్పకుండానే ఇలా ఎలా తెలిసిపోతోంది ఇతనికి” అని ఆశ్చర్యపోయి, జరిగినదంతా చెప్పగానే, శ్రీసత్యానందుల వారు నిరూపానంద తల నిమురుతూ “నిజమే శివా...! అది కేవల కుంభకమే. కానీ విచిత్రం ఏమిటో తెలుసా. నువ్వు సమాధిస్థితిని అనుభవించావు. దానికోసం ఎందరో సంవత్సరాల తరబడి ప్రయత్నిస్తూనే ఉంటారు. దొరకక పోవచ్చు. కానీ నీకు ఒక్కసారికే వచ్చింది. నీ వయస్సు కూడా ఆగిపోతుందిలే. అంతా నీ గురువు అనుగ్రహం శివా...! సున్నిపెంటలో శ్రీపూర్ణానందుల వారిని కలువు శివా...! నీకు అంతా అర్థం అవుతుంది. వారే నీకు...” అని ఆపేశారు. ఇలా మాట్లాడుకున్నాక నిరూపానంద మరియు రెడ్డిగారు ఇంటికి వచ్చేశారు. ఇలాంటి అనుభవం నిరూపానందకు ఆ మంత్రం చేసిన ప్రతిసారి జరుగుతూనే ఉండేది. ఇది జరిగిన దాదాపు 15–20 ఏళ్ళకు నిరూపానందకు శ్రీగుర్వనుగ్రహం వలన ఒక విషయం బోధపడింది. ఒక మంత్రం ఒక్కసారి జపం చేయగానే సిద్ధికలగడం, నిదర్శనం చూపడం ఇవన్నీ ఆ మంత్రం “బ్రహ్మర్షులు” ఉపదేశిస్తే లేదా వారు అనుగ్రహిస్తే మాత్రమే జరుగుతుంది అని. ఇంకెవరు ఉపదేశించినా దానికి ఇంత సంఖ్య అవసరమవుతుంది, లేదా కొంత కాలం పడుతుంది అని, కొండొకచో జరుగక పోవచ్చును కూడా అని అర్థం అయింది. ఇది నిరూపానందకు అర్థం అయిన విషయం మాత్రమే. మిగతా వారి అనుభవాలు నాకు లేదా నిరూపానందకు తెలియవు.
తర్వాత ఏమి జరిగిందో తరువాయి భాగంలో చూద్దాం.

“సర్వం శ్రీపూర్ణానందార్పణమస్తు”